کد مطلب:149830 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:250
بخش دیگری در وصف امام حسین
در دنباله ی مطالب فوق، شهادت دیگری است كه آن نیز متضمن نكاتی بسیار جالب است و در تبیین هدف ما یعنی؛ نشان دادن سیمای زیبای حسین، علیه السلام، نقش كامل دارد:
اشهد انك امین الله و ابن امینه عشت سعیدا و مضیت حمیدا ومت فقیدا مظلوما شهیدا...؛ شهادت می دهم كه تو ای حسین، امین خدا و فرزند امین خدایی، خوشبخت و سعادتمندانه زندگی كردی، و ستوده از این جهان در گذشتی، و پذیرای مرگ شدی، در حالی كه هیچ چیز مصیبت از دست رفتنت را جبران نكرد و مظلوم و شهید بودی.
14 - امام حسین امین خدا و فرزند امین خدا بود، و شرف برای آدمی همین بس كه امین خدا باشد و خداوند به او اطمینان داشته و امانتدار الهی باشد. جایی كه گروهی امین خائنان می شوند، امام حسین امین ذات لایزال الهی بود.
15 - زندگی امام حسین مقرون به سعادت بود؛ چه آنكه همه ی زندگی سراسر سعادتش، صرف هدایت، ارشاد، دفاع از حقوق مستضعفین و محرومین و خیرخواهی درباره ی مردم شد و البته زندگی ای كه همراه با انفاق، ایثار، گذشت، تواضع و حمایت از مظلومان و دفع ظالمان بگذرد، زندگی سعادتمندانه ای است.
16 - در گذشت آن بزرگوار قرین ستایش بود و همه از بزرگواری، آقایی، فضیلت، ایثار، اخلاق فاضله و نور هدایت او سخن گفته، از رفتنش تأسف خوردند.
17 - مرگ آن بزرگوار یك فقدان واقعی بود و چه چیز می توانست این فاجعه و ضایعه ی بزرگ را جبران كند. آنجا كه كسانی می میرند ولی گویا اصلا نبوده اند و چون موجودیتی نداشته و اثری مثبت بر حیاتشان بار نبوده، مرگشان جایی را خالی نمی كند - چون چیزی نبوده اند - ولی مرگ امام حسین تفسیر واژه ی فقدان شد.
18 - آن بزرگوار مظلومانه به شهادت رسید.
و دراواخر زیارت می گویند: و اشهد انك وفیت بعهد الله و جاهدت فی سبیله حتی اتیك الیقین؛ و من شهادت می دهم كه تو ای حسین به عهد و پیمان خدایی وفا كردی و در راه خدا جهاد نمودی تا مرگ تو فرا رسید.
19 - امام حسین به عهد و پیمانی كه با خدا بسته بود، - كه دفاع از حریم دین كند و برای احیا دین خدا بپاخیزد، - سستی نورزید ونقض
پیمان نكرد، بلكه این رسالت عظیم را به منزل برد و به عهد خود، به نحو شایسته و فوق تصور وفا كرد.
20 - او در راه خدا جهاد كرد و از پای ننشست تا مرگ و شهادت وی فرا رسید و به لقاء الله پیوست، خلاصه جهادی كرد كه منجر به شهادت وی گردید و تا لحظه ی آخر، در مسیر جهاد فی سبیل الله بود.
اشهد انك امین الله و ابن امینه عشت سعیدا و مضیت حمیدا ومت فقیدا مظلوما شهیدا...؛ شهادت می دهم كه تو ای حسین، امین خدا و فرزند امین خدایی، خوشبخت و سعادتمندانه زندگی كردی، و ستوده از این جهان در گذشتی، و پذیرای مرگ شدی، در حالی كه هیچ چیز مصیبت از دست رفتنت را جبران نكرد و مظلوم و شهید بودی.
14 - امام حسین امین خدا و فرزند امین خدا بود، و شرف برای آدمی همین بس كه امین خدا باشد و خداوند به او اطمینان داشته و امانتدار الهی باشد. جایی كه گروهی امین خائنان می شوند، امام حسین امین ذات لایزال الهی بود.
15 - زندگی امام حسین مقرون به سعادت بود؛ چه آنكه همه ی زندگی سراسر سعادتش، صرف هدایت، ارشاد، دفاع از حقوق مستضعفین و محرومین و خیرخواهی درباره ی مردم شد و البته زندگی ای كه همراه با انفاق، ایثار، گذشت، تواضع و حمایت از مظلومان و دفع ظالمان بگذرد، زندگی سعادتمندانه ای است.
16 - در گذشت آن بزرگوار قرین ستایش بود و همه از بزرگواری، آقایی، فضیلت، ایثار، اخلاق فاضله و نور هدایت او سخن گفته، از رفتنش تأسف خوردند.
17 - مرگ آن بزرگوار یك فقدان واقعی بود و چه چیز می توانست این فاجعه و ضایعه ی بزرگ را جبران كند. آنجا كه كسانی می میرند ولی گویا اصلا نبوده اند و چون موجودیتی نداشته و اثری مثبت بر حیاتشان بار نبوده، مرگشان جایی را خالی نمی كند - چون چیزی نبوده اند - ولی مرگ امام حسین تفسیر واژه ی فقدان شد.
18 - آن بزرگوار مظلومانه به شهادت رسید.
و دراواخر زیارت می گویند: و اشهد انك وفیت بعهد الله و جاهدت فی سبیله حتی اتیك الیقین؛ و من شهادت می دهم كه تو ای حسین به عهد و پیمان خدایی وفا كردی و در راه خدا جهاد نمودی تا مرگ تو فرا رسید.
19 - امام حسین به عهد و پیمانی كه با خدا بسته بود، - كه دفاع از حریم دین كند و برای احیا دین خدا بپاخیزد، - سستی نورزید ونقض
پیمان نكرد، بلكه این رسالت عظیم را به منزل برد و به عهد خود، به نحو شایسته و فوق تصور وفا كرد.
20 - او در راه خدا جهاد كرد و از پای ننشست تا مرگ و شهادت وی فرا رسید و به لقاء الله پیوست، خلاصه جهادی كرد كه منجر به شهادت وی گردید و تا لحظه ی آخر، در مسیر جهاد فی سبیل الله بود.